Badanie poligraficzne jako metoda weryfikacji wersji śledczych
Oddajemy w Państwa ręce nową pozycję wydawniczą Centralnego Laboratorium Kryminalistycznego Policji.
Monografia dr Piotra Herbowskiego pt.: Badanie poligraficzne jako metoda weryfikacji wersji śledczych powstała na podstawie rozprawy doktorskiej autora, przygotowanej pod kierunkiem naukowym prof. dr hab. Ryszarda Jaworskiego, recenzowanej przez prof. dr hab. Tadeusza Widłę i prof. dr hab. Macieja Szostaka. Praca została obroniona w roku 2011 na Wydziale Prawa, Administracji i Ekonomii Uniwersytetu Wrocławskiego.Autor przez kilka lat pełnił służbę w pionie operacyjnym policji i w pracy widoczne jest jego doświadczenie w prowadzeniu czynności wykrywczych, ale również i dowodowych. Z tego też punktu widzenia praca ta została nakreślona. Posiada on też wieloletnie doświadczenie jako nauczyciel w policyjnej dydaktyce, a w szczególności w zakresie szkolenia funkcjonariuszy służby kryminalnej. Jego zainteresowania naukowe koncentrują się przede wszystkim na możliwościach wykorzystania wyników badań poligraficznych w procesie karnym i temu zagadnieniu poświęcił szereg publikacji. Swoje poglądy prezentował w trakcie wielu konferencji i seminariów naukowych, zarówno tych krajowych, jak i międzynarodowych. Autor jest członkiem Polskiego Towarzystwa Kryminalistycznego oraz Stowarzyszenia Poligraferów Polskich.
Monografia została poświęcona jednemu z najbardziej kontrowersyjnych zagadnień zarówno procesu karnego, jak i nauki kryminalistyki, ale również sensu largo pojmowanych praw podstawowych, jaki od pół wieku stanowią badania poligraficzne. Zagadnienie objęte jej tematem z całą pewnością zasługuje na poważną refleksję naukową. Celem Autora było wykazanie, że wyniki tych badań mają głównie znaczenie wykrywcze polegające na eliminacji nietrafnych wersji śledczych. Przedstawił on szereg korzyści wynikających z takiego sposobu zastosowania wyników badań poligraficznych, a także omówił trudności związane z ich dowodowym wykorzystaniem również na etapie postępowania sądowego. Analizie poddał stanowisko nauki procesu karnego i kryminalistyki wobec tej metody i dowiódł m.in., że zapoznanie się z nią przyczynia się do akceptacji wykorzystania jej wyników w procesie karnym. Wykazał, iż błędne jest postrzeganie badań poligraficznych wyłącznie w aspekcie dowodzenia sprawstwa, gdyż charakteryzują się one rzadko spotykaną dwoistością, realizując zarówno funkcje dowodowe, jak i wykrywcze, jednak dominują w niej te ostatnie. Zdaniem Autora wyniki tych badań powinny przede wszystkim kierunkować czynności wykrywcze i ograniczać krąg osób, wobec których podejmowane są dalsze czynności operacyjne i śledcze.
Przedmiotową pozycję mającą interdyscyplinarny charakter, a jednocześnie posiadającą wysoki walor praktyczny, warto polecić przede wszystkim policjantom, ale również prokuratorom, sędziom i adwokatom, którzy w swojej codziennej pracy stykają się z badaniami poligraficznymi.